نگاهی کوتاه به کتاب جزء از کل
زمانی که کودکانتان کم سن و سال هستند، احساس میکنید هر چقدر هم که بلند داد زده یا با مهارت کنترلشان کنید، آنها واقعا گوش نمیدهند. سپس بزرگ میشوند و متوجه میشوید که بسیار هم با دقت گوش میکردهاند. شما تاثیر بزرگی بر آنها داشتهاید. تنها اگر در آن زمان متوجه میشدید، متفاوتتر یا بهتر رفتار میکردید. اما متوجه نشدید و اکنون دیگر خیلی دیر است.
نخستین رمان استیو تولتز، جزء از کل، از اعترافات مارتین دین به شکستها و آرزوهایش به پسرش جاسپر شکل گرفته است. کتاب قطوری است ولی بسیار سبکوارانه، همانند سنگی که از سطح برکه میگذرد، از حکایت به لفاظی و به تفکر میپرد.
عجیب نیست که نویسنده استرالیایی جز از کل، در ۳۶ سالگی، کمی بزرگتر از آن چیزی است که از نویسندگان تازه کار انتظار داریم. این زندگی نامه ۷۰۰ صفحهای مملو از حادثه، عجیب و مضحک، ردی از یک رشد طولانی مدت را در بر دارد. مهمتر آنکه، در صدر و بالاتر از اکثر رمان هایی که به عنوان کار اول نوشته شدهاند قرار میگیرد چرا که به طور شگفت آوری از خودش و آنچه که باید باشد مطمئن است.
تولتز در کتاب خود استدلالهای ناهنجار و بی پایان مارتین و جاسپر را در مورد جایگاههای سیاست، ورزش، کودکی، رسانه ها و موسیقی آورده است. در مورد سلامتی:
” تفاوت میان غنی و فقیر، هیچ است. این شکاف میان سالم و بیمار است که نمیتوان ار آن عبور کرد.”
در مورد دموکراسی:
” هیچ وقت هیچ کشور عالی دموکراتیکی وجود نداشته است چرا که هیچ وقت گروه عالی از مردم وجود نداشتهاند.”
اما نثر هیجان انگیز، نیش دار و خنده دار تولتز، جوهرهای شکسته، موزون و زیبا نیز دارد. در مورد کارولین، زنی است که مارتین دوستش داشته، میگوید:
” نقابش بافتی از ریسمانهای تکه پاره شده زیباترین بخشهای خودش بود”
در سراسر داستان شاهد کشمکش دائمی جاسپر در رابطهاش با پدرش هستیم. بدون دانستن اینکه در آن لحظه پدرش را دوست دارد، از او متنفر است یا میخواهد او را بکشد. و با وجود اینکه حس میکنیم میخواهد برای شکل دادن هویتش او را ترک کند، (بعد از آنکه جاسپر در یکی از دفتر خاطرات پدرش میخواند، که او را به چشم چیزی جز حلول نا به هنگام پدرش نمیبیند) همواره کشمکشی درونی وجود دارد که چطور این کار را انجام دهد یا در واقع حقیقتا میخواهد او را ترک کند یا نه. فکر میکنیم این نگرشی جالب است که رابطه به هم ریختهای که هر از گاهی با والدینمان داریم را کاوش میکند.
ما سبک نوشتن استیو تولتز، هرزه گوییهای فلسفی و بازی با کلمات را به گونهای لذت بخشتر از خود داستان میبینم که گاهی ممکن است کمی یکنواخت شود. این کتاب شما را وادار به تفکر درباره زندگی خود و جهان اطراف خواهد کرد و باعث میشود بخواهید توجه بیشتری به فلسفه داشته باشید. وقتی کتابی چنین نفوذی ایجاد میکند یعنی تاثیر خود را گذاشته است.
دیدگاهتان را بنویسید